Boeren lopen een groot risico de vergoeding voor agrarisch natuurbeheer niet te ontvangen als ze zich niet aan de regels houden die horen bij een beheerpakket. Zo mag een boer die zich inzet voor bijvoorbeeld weidevogelbeheer en heeft getekend voor een kruidenrijk graslandschap, zijn land niet opnieuw inzaaien. Want het is juist de bedoeling dat er oud grasland ontstaat. Maar de boer mag na een bepaalde datum wel het land bemaaien en de opbrengst gebruiken als voer voor het vee.

Nu de muizen de bodem dusdanig hebben omgewoeld dat de grasmat nagenoeg compleet is verdwenen, zal de boer die aan agrarisch natuurbeheer doet geen opbrengst van het land kunnen krijgen. Dat dwingt hem dus tot opnieuw inzaaien, maar daarmee verspeelt hij het recht op vergoeding. 'Daarmee komt een boer in een hopeloze spagaat terecht. Zaait hij niet opnieuw in dan heeft hij niets aan het land. Dat kost hem veel geld. Zaait hij wel in dan brengt dat de vergoeding in gevaar. In beide gevallen is de boer de dupe. Dat druist in tegen ons gevoel van rechtvaardigheid en overstijgt ook het ondernemersrisico,' zegt Haga.

De ChristenUnie vreest ook dat de animo om mee te doen aan agrarisch natuurbeheer op deze manier fors afneemt. “Boeren doen niet aan agrarisch natuurbeheer omdat ze er beter van worden. Ze doen het uit liefde voor landschap en natuur. Maar als dat te veel gaat kosten dan haken boeren af. De schadepost van de muizen is al bijna niet te behappen voor een gemiddelde boer,' aldus Haga. 'De samenleving heeft er baat bij dat boeren aan natuurbeheer doen op hun weidegrond. Als er door externe factoren problemen ontstaan bij dat agrarisch natuurbeheer dan moeten we dat gezamenlijk oplossen. Daarom vragen we de provincie om zo soepel mogelijk met regels om te gaan en met een oplossing te komen.'  

Gekoppelde documenten

	Titel	Bestandsgrootte	MIME-type
	2015 2701 agrarisch natuurbeheer en muizenplaag (2)	42,5 kB	application/vnd.openxmlformats-officedocument.wordprocessingml.document